Pristup urbanoj dispoziciji naslonjen je na plansku matricu Novog Zagreba. Kompoziciju čini linearan potez ortogonalnih građevina uz istočnu marginu parcele. Kuće drže isti pravac-obostrani perimetar i strogi visinski međuodnos. Američka škola formira sjeveroistočni kut, hrvatska osnovna škola jugoistočni, a dječji vrtić je neutralna, niska struktura u sredini. Objekti su istog nazivnika, u dijalogu oblika i strukture, grade prostor oko unutrašnjih dvorišta i naglašavaju intimnost odnosno sigurnost introvertiranog. Volumeni projektiranih građevina akceptiraju i ističu zatečenu topografiju, a odnos prema tlu je naglašen. Prihvaćena je činjenica nivelete okolnih kolnih ploha vidljiva u kontaktnoj zoni prema zemlji. Teren se dijelom nasipava i sjedinjuje s nivoima ceste i nule prizemlja okolnih stambenih objekata, a dijelom upušta i drži postojeće snižene nivelete zatečenog tla. Pri tome se naglašava nivo razine nule (nivo pristupnih cesti i prizemlja okolnih zgrada) u odnosu na kontaktnu zonu uz postojeću razinu zemlje čija je niveleta zadržana uz projektirane građevine-kuće koje u primijenjenoj tehnici, u plitkoj cezuri jednim dijelom lebde nad tlom. Kao i kod Američke internacionalne škole i Dječjeg vrtića, organizacija prostornih skupina kod Osnovne škole kružno je vezana uz unutrašnje dvorište.