Sa svakom svojom zgradom, Viktor Kovačić gradio je ujedno i grad. Njegova znamenita stambena najamna uglovnica građena za odvjetnika dr. Edu Franka odgovorila je tako ne samo na želje i potrebe investitora, nego i na logiku i očekivanja urbane strukture grada. Smještena na eksponiranoj gradskoj lokaciji, na oplošju zapadnog kraka zagrebačke Zelene potkove, dijagonalno od Hrvatskog narodnog kazališta i na samom zaglavlju velikog donjogradskog bloka, odvažno je prihvatila izazov iznimne urbane uloge. Slijedom želje naručitelja da se osloni na inspiraciju toskanskih renesansnih palača, svojom moćnom staturom i kubičnom samodostatnošću kakvog firentinskog palazza, predstavlja zaglavni kamen čitavoga bloka zacrtavajući njegovu specifičnu i prepoznatljivu mikroregulaciju – potez uvučenih zgrada s predvrtovima duž istočne strane Mažuranićeva trga. Reminiscencije na firentinsku palaču ostvarene su i samim oblikovanjem i stilizacijom – rustikom baze prizemlja, elaboriranim i stupnjevano ukrašenim tijelom sa strateški pozicioniranim balkonima i lukovima nad prozorima prvoga kata, te dojmljivom izbačenom otvorenom krovnom strehom iznad arkadure trećega kata i lođe na samome uglu. U unutrašnjosti, zgrada udomljuje tri komforna stana po etaži, organizirana oko dva stubišta, s reprezentativnim amfiladno povezanim sobama na fronti te pomoćnim prostorijama uvučenim u unutrašnjost.

Fotografije: Marko Ercegović